29 Ekim 2010 Cuma

tavan arasında sakladığım flamethrowerımı buldum

hehehe çocuklar gibi şenim. hem de elinde flamethrowerı olan çocuklar gibi şenim.

hep tetikteyim birileri "birader ateşin var mı?" diye sorar ya da güzel bir bayan ağzında sigarası henüz çakmağını bulamamışken ben tetiğe asılırım diye.

yeter bu kadar metafor.

şu güne kadar bir şeylere, şu veya bu şekilde, vâkıf oldum. bir çoğu da tesadüf değil. söyledikleriniz, yaptıklarınız, söyleyip de yaptıklarınız, söyleyip de yapmadıklarınız, söylemeyip de yaptıklarınız... hepsi fikir verir karşınızdakine. karşınızdaki de biraz dikkat ediyorsa tüm bunlara, hakkınızda pek çok şey öğrenebilir.

birileri hakkında bir şeyler öğrenmek, hayatın devamını değiştirecek bir şey mi? hayır, değil. hatta hayat, sizin kim olduğunuzu zerre umursamaz. sizin hakkınızda bir şeyler bilen adam için de hiçbir şey değişmez.

peki nedir mesele?

birisinin ruh halini sikip atabilecek bir meseleyi bilmek. bundan ne kazanç edebilirsiniz? hiçbir şey.

en sevdiği oyuncağını "acaba n'olur lan?" fikriyle kıran çocuklar gibi... o çocuk o oyuncağı kırar. en sevdiği oyuncağını kaybetmiş olur, ama yine de kırar.

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder