sesli söylemediğime pişman olabileceğim şeyler -1-

insanlar şan ve şöhret ile ilgili hayaller kurdular, varlık ve güç istediler.

benim böyle arzularım olmadı.

artan beyin aktiviteleri

malum sınav haftası...

her sınav haftasında olduğu gibi, beyin aktivitelerim de yüzde doksan artıyor. hayır, çalıştığımdan değil. enerjiyi ve vicdan azabını yönlendirecek yer aradığımdan.

yabancı dillerde yazasım geliyor. bir şeyler üretmek konusunda arayış içindeyim. hem yeni bir şeyler yapıyor olmanın heyecanı olsun içinde, hem de göze ve ruha hitap edeyim.

neyse şu günler bitse de...

simurg

anka kuşu efsanesinin varoluş sebebi, ihtimaldir ki insanın küllerinden doğacağına olan inancını perçinlemektir.

insan yaşadıkça başına kötü şeyler gelir ve her seferinde devam edecek gücü küllerinden doğacağı inancında bulur.

hikaye güzel hikaye; ancak ben, küllerinden yeniden doğan bir canlının varlığına inanabilecek kadar saf değilim.

logos spermaticos -18-

uzun süredir geldiğim yer dışında bir yeri evim olarak benimseyemedim ve şimdi geldiğim yer, artık evim değil.

parçası olmakta güçlük çektiğim bir yaşamın ardından, geldiğim yere dönmek ve orayı yeniden evim yapmak hevesindeyim.

ancak, sanıyorum ki bu artık mümkün değil.

(yapma fırsatımın olmayacağı) mezuniyet konuşmamın metni

Galatasaray'a gelirken bir takım hayalim vardı.

Artık yok.

Teşekkür ederim.

logos spermaticos -17-

günler geçiyor, benim frekansım zamanınkiyle tutmuyor.

çok yorgunum. salt fiziksel yorgunluk değil bu, zihinsel olarak da yorgunum. yirmi iki yaşımda adamım, 55 yaşımdaymışım gibi yorgunum.

"bu yaşlarda oluyor öyle" diyenler oluyor, sözel yollardan küfretmesem de bakışlarımdan anlıyorlar siktir çektiğimi de konu uzamıyor.

tüm hevesim kırıldı, özgüvenim sarsıldı, insanlarla iletişim kurma yeteneğim sıfırdan sıfırın altnıa düştü. insanlardan korkmaya başladım, konuşurken daha sık kekeliyorum, cümlelerimin bir kısmını içimden söylüyorum, kimsenin anlam veremediği şeyleri daha sık söyler oldum, anlaşılmayan şeyleri açıklamaya üşeniyorum. tek başıma olmayı daha çok tercih eder oldum, okula giderken birisine rastlayacağım da beraber yürüyeceğiz diye ödüm kopuyor.

kilo aldım, yastığımda daha çok dökülmüş saç buluyorum, kambur duruyorum, yürürken/ motordayken/ otobüsteyken sürekli yere bakıyorum. bir iş yapmak bir yana, a noktasından b noktasına gidecek enerjiyi bulamıyorum. daha çok uyumak istiyorum.

büyüdüğüm yere dönesim, minimum insan etkileşimiyle yaşayıp gidesim var.