her şey olabileceğinin en kötü şekliyle bitmiş, "madde mi ağır mânâ mı?" diye en bir felsefi çözümlemelere girilmiş, en nihai noktaya gelinmiş ve en kati çözüm gözden geçirilirken; insanın içinde beliren bir umut ışığı oluyor ya hani... sonra içinde o ışığa yürüme isteğiyle doluyor insan da inatla devam ediyor...
işte ben o içimdeki umut ışığını vaktiyle sikmedim, hep ondan böyle oluyor...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder